الف: گام و تعداد ردیف های زنجیره: هر چه گام بزرگتر باشد، قدرت قابل انتقال بیشتر است، اما ناهمواری حرکت، بار دینامیکی و نویز نیز به همان نسبت افزایش می یابد.بنابراین، در شرایطی که ظرفیت حمل بار برآورده شود، باید تا حد امکان از زنجیرهای گام کوچک استفاده کرد و برای بارهای پرسرعت و سنگین می توان از زنجیر چند ردیفه کوچک استفاده کرد.
ب: تعداد دندان های زنجیر: تعداد دندان ها نباید خیلی کم یا زیاد باشد.دندان های کم باعث تشدید ناهمواری حرکت می شود.رشد بیش از حد گام ناشی از سایش باعث می شود که نقطه تماس بین غلتک و دندانه های چرخ به سمت بالای دندانه های چرخ دنده حرکت کند.حرکت، که به نوبه خود باعث می شود گیربکس به راحتی دندان ها را بپرد و زنجیر را جدا کند و عمر مفید زنجیر را کوتاه کند.برای دستیابی به سایش یکنواخت، بهتر است تعداد دندان ها عددی فرد باشد که عدد اول به تعداد پیوندها باشد.
ج: فاصله مرکز و تعداد حلقه های زنجیر: اگر فاصله مرکز خیلی کم باشد، تعداد دندانه هایی که بین زنجیر و چرخ کوچک به هم متصل می شوند کم است.اگر فاصله مرکز زیاد باشد، لبه شل بیش از حد متمایل می شود که به راحتی باعث لرزش زنجیر در حین انتقال می شود.به طور کلی، تعداد پیوندهای زنجیره ای باید یک عدد زوج باشد.
زمان ارسال: ژانویه-05-2024