زنجیر به طور کلی چگونه آسیب می بیند؟

حالت های اصلی خرابی زنجیره به شرح زیر است:
1. آسیب خستگی زنجیره ای: عناصر زنجیره تحت فشار متغیر قرار می گیرند.پس از تعداد معینی چرخه، صفحه زنجیره خسته و شکسته می شود و غلتک ها و آستین ها تحت تأثیر آسیب خستگی قرار می گیرند.برای یک درایو بسته با روغن کاری مناسب، آسیب خستگی عامل اصلی تعیین کننده ظرفیت کار درایو زنجیره ای است.
2. سایش لولاهای زنجیره ای: یکی از رایج ترین اشکال خرابی است.ساییدگی و پارگی گام حلقه های بیرونی زنجیره را طولانی تر می کند و ناهمواری گام حلقه های داخلی و خارجی را افزایش می دهد.در همان زمان، طول کل زنجیره دراز می شود و در نتیجه لبه های زنجیره شل می شود.همه اینها باعث افزایش بار دینامیکی، ایجاد لرزش، مش بندی ضعیف، پرش دندان و برخورد متقابل لبه های زنجیره می شود.گیربکس باز، شرایط سخت کاری، روغن کاری ضعیف، فشار بیش از حد لولا و غیره باعث تشدید سایش لولای زنجیر و کاهش طول عمر می شود.
3. چسباندن لولای زنجیره ای: زمانی که روغن کاری نامناسب باشد یا سرعت آن خیلی زیاد باشد، سطح اصطکاک محور پین و آستینی که جفت لولا را تشکیل می دهند، مستعد آسیب چسبندگی است.
4. شکستن ضربه های متعدد: هنگام شروع، ترمز، معکوس کردن یا بارهای ضربه مکرر، غلتک ها و آستین ها ضربه خورده و شکسته می شوند.
5. استحکام استاتیک زنجیر شکسته است: زمانی که زنجیر کم سرعت و سنگین بارگذاری می شود، به دلیل استحکام استاتیک ناکافی مستعد شکستگی است.